ابراهیم منصفی

تولد آذر ۱۳۲۴ بندرعباس مرگ تیر ۱۳۷۶ بندرعباس زمینه فعالیت شاعر، ترانه سرا، خواننده در سال ۱۳۲۴ در بندرعباس به دنیا آمد. او به قول خود زاده‌ی عشق زنی بود به مردی که آوازش او را سحر کرده بود. ابراهیم با جدایی زودهنگام پدر از مادر ، سال‌های کودکی و نوجوانی خود را با پدر و مادربزرگ پدری در بُتِ‌ گورن یا معبد هندوها گذراند. در سنین نوجوانی سرسپرده‌ی عشق به شعر و ترانه روی آورد. هر چند که استعدادهای دیگر او چون بازیگری و بداهه‌پردازی و طنز در نمایش‌های دبیرستانی و مراسم‌های مختلف بسیار مورد توجه قرار گرفته بود. اما بزرگترین هنر و عشق او موسیقی بود. منصفی با وجود شعرهای درخشان و عاشقانه و غزل‌های استوار و مهارت در نوشتن قصه و فیلمنامه و استعداد بازیگری، با تمام وجود به موسیقی تعلق داشت. نشان آشکار این عشق، آفرینش بیش از صد ترانه دلپذیر و ماندگار است که تعداد متنابهی از آن‌ها را با صدای خود و با همراهی گیتار ضبط نموده و به یادگار نهاده است. او با انتخاب نام شاعرانه رامی شعرهای آزاد و موزون بسیاری آفریده است. رامی در ترانه‌های خود چند گونه از گویش‌های هرمزگانی از جمله بندری، بستکی و مینابی را به کار گرفته است. یکی از ویژگی‌های ترانه‌های رامی علاوه بر زیبایی کلام و تازگی لحن، مضمون اجتماعی و مردمی آن است. انسان محور اصلی ترانه‌های اوست. گویش محلی در ترانه‌های رامی کاربردی بسیار شاعرانه و هنرمندانه دارد و سرشار از تصاویر و زیبایی‌های لفظی است.