مراسم سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی با حضور اقشار مختلف مردم صبح امروز در مسجد جامشع شهر هشت بندی برگزار شد
مراسم سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی با حضور اقشار مختلف مردم صبح امروز در مسجد جامشع شهر هشت بندی برگزار شد
« تعزیه برای اولین بار باورود حیدر
آبادی ها ی هند به بندرعباس در این شهر معمول گشت . این گروه نخست تکیه ی
میان شهر را به نام منبر حیدر آبادیها و به منظور برگزاری مراسم تعزیه
انتخاب کردند و این تکیه اولین مکان نمایشی بندر عباس و تعزیه نخستین
آیین نمایشی این منطقه است. » و شاید با تأسی از همین مجالس بوده است که
محمد جعفر چیلک که در بندر عباس به امر قضاوت مشغول بوده است از قضایی
حمایت کرده است .
بی شک قضایی بزرگترین و معروف ترین تعزیه سرای میناب است اما نمی توان گفت
اولین تعزیه سرا در میناب نیز هست زیرا قبل از او شاعران دیگری نیز
بودند که به این امر اشتغال داشتند از جمله ی آنها می توان از« ملا
مسیحای مینابی» ، « ملا ثانی بحرانی» ، «ملا محب منو جانی» و...نام برد .
چنان که خود قضایی در نقدی که بر شعر این شاعران نوشته این چنین می
گوید: «... این قدر هم از اهل این جاها زیاد است اگر از اشعار ملامسیحای
مینایی و ملاثانی بحرانی و ملامحب منوجانی مطالعه و ملاحظه نمایی ، اطلاع
از شعریت اهل این جا وقوف به هم خواهی رسانیدن از آن جمله نوحه ای که
ملاثانی گفته است این است که :
«حسین من شهید است ، وحید است، برو کرببلا باد صبا را ». قاعده ی« را
»نفهمیده است که در کجا گفته باشد و ...» و همچنین از منصف ، پدر قضایی می
توان نام برد. بنابر این تعزیه سرایان قبل از قضایی از لحاظ فنون شعری
در سطح پایین تری نسبت به قضایی بوده اند. اما قضایی با نبوغ خود توانست
تعزیه را به اوج خود برساند
ادامه ی مطلب رو از دست ندهید
اگر چه ميراث ادبي ايران به بيش از 2500 سال قبل ميرسد و به خاطر منظومههاي خوش ساخت ملي و تخيلي مشهور است، اما تنها نمايش واقعي آن تعزيه اسلامي است که از ظهور آن بيش از هزار سال ميگذرد. خاصه با توجه به روابط فرهنگي و جغرافيايي ايران با يونان و هند که هر دو داراي سنن نمايشي فوقالعادهاي بودند جاي شگفت است. چه واقعيت اين است که هنوز هيچ آمفي تاتري بر ساحل شرقي رود فرات کشف نشده است.
اکنون نمايش تعزيه ـ شايد تحتتاثير ايران ـ در برخي کشورها، به ويژه شبه قاره، کم و بيش با اَشکال مختلفي جريان دارد.رشد و شکوفايي جهشوار و غيرمنتظره تعزيه در دوره قاجار، مرهون تحقق زمينهها و شرايط سياسي ـ اجتماعي خاصي است که شيعيان را به برپايي هرچه بيشتر و بهتر اين آيين سوق داده است.
شهيدي مينويسد: تعزيهخواني در جامعه دوره ناصري و چند دهه پس از آن، به اوج شکوفايي خود رسيد و جاذبه خاصي در ميان توده مردم يافت. در آن زمان از سويي دربار و حکومت و اعيان و اشراف به دلايل مختلف از تعزيهخواني حمايت ميکردند و آن را هر سال با جلال و جبروت مخصوصي در تکيهها، تکيه دولت و حياط خانههاي خود برپا ميکردند، و از سوي ديگر، مردم کوچه و بازار و سرسپردگان خاندان اميرمومنان که رکن اصلي حاميان و مشوقان مجالس تعزيهخواني بودند و بانيان واقعي تعزيهخوانيها را در تکيههاي محلي و ميدانها و کاروانسراها و فضاي باز زيارتگاهها شکل ميدادند، اين مجالس را با شکوهي درخور قهرمانان ديني برگزار ميکردند. سيپک درباره شکوهمندي و درخشش تعزيهخواني در دوره قاجار، دورهاي که ايران مسير انحطاط و زوال اجتماعي و فرهنگي را ميگذراند، نظري خاص ارايه ميدهد. او ميگويد: مردم تعزيهخواني را شکوه بخشيدند چون به قهرمانان واقعي و عظمت اخلاقي، دست کم بر روي صحنه، احساس نياز ميکردند. مردم با مشارکت خود در تعزيهخوانيها ميکوشيدند تا اندازهاي که بتوانند از هرزگي، فساد و زبوني زندگي پيرامون خود فاصله بگيرند و از آن دوري جويند.
به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان، عباس کریمی در حاشیه سومین سوگواره نوحههای محلی نشسته در روستای حکمی میناب با تشریح واقعه کربلا و شیوههای عزاداری برای اهل بیت(ع) اظهار داشت: عزاداری برای ائمه اطهار و امام حسین(ع) همواره در طول تاریخ روند تکاملی داشته است.
وی افزود: پس از واقعه عاشورا، گرامیداشت یاد شهدای کربلا و عزاداری برای این شهدا در زمان هر کدام از ائمه به سبک و شیوهای خاص بوده است.
این محقق و پژوهشگر همچنین اظهار داشت: در زمان صفویه و حکومت صفویان نیز عزاداری، نوحه خوانی و مرثیه سرایی شکل جدیدی به خود میگیرد و با گسترش به ممالک اسلامی به اوج خود میرسد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به تشریح شیوههای عزاداری در منطقه میناب پرداخت و گفت: در میناب و روستاهای آن عزاداری به دو شیوه ایستاده و نشسته رایج است.