loading...
بهشت هرمزگان
علی نقی نجاری پور بازدید : 469 جمعه 16 خرداد 1393 نظرات (0)


 میناب در آغاز (هرمز کهنه)یا" هرمز بری"نامیده می شد که نام استان هرمزگان از آن گرفتهشده است .از ميناب با نامهاي مينو ، مينا ، هرمز ، هارموز ،نام های دیگر این شهر کهن و با فرهنگ :مثلا یونانیان میناب را آنامیسیا آرامیس می نامیدند ودر سفر نامه ها و کتب تاریخی از این شهر با نام های آموز ،آرموص ،ارگانا،آرموز ،خورموزر،منا ،مینا،مناب،مناو ،میناو،مینوو....یاد شده است و همچنین مغستان که مرکز هرمز کهنه بوده است و« میان آب »به دلیل فراوان بودن آب در اطراف آن بوده است ."مینا"به معنی جا و مکان به دلیل اینکه لنگرگاهو بار انداز کشتی ها بوده است. "مینو"به معنی روحانی است . میناب را به دلیل نزدیکی با دریا و وجود رود هایی در پیرامون آن ،میان آب نیز گفته اند،که اندک اندک به میناب تغییر یافته است.واژه میناب در گذشته به جهت شفافیت آب رود میناب ،مینا آب بوده ، که به مرور زمان و به دلیل دگرگونی حرف " آ "انداخته و به صورت واژه میناب در آمده است .



علی نقی نجاری پور بازدید : 194 جمعه 15 فروردین 1393 نظرات (0)


پنج شنبه بازاز میناب از معدود جذابیت های جهان گردی میناب و حتی استان هرمزگان است که در بیشتر کتاب های راهنما ی جهانگردی و وبسایت ها ذکر و توصیه گردیده. افسوس که این مکان سنتی بر اثر بی توجهی رو به نابودی گذاشته است! نابود شده است.

بقیه تصاویر رو در ادامه مطلب مشاهده فرمایید


علی نقی نجاری پور بازدید : 171 چهارشنبه 28 اسفند 1392 نظرات (0)

تالاب بین المللی خورآذینی یکی از چهار تالاب بینالمللی هرمزگان بوده و به دلیل وجود رویشگاه جنگل حرا و چندل به عنوان یکی از تالابهای منحصر به فرد کشور شناخته می شود. این رویشگاه جنگلی به لحاظ تنوع اکولوژی و موقعیت جغرافیایی خاص، زیستگاه ارزشمند گونه های جانوری و گیاهی بوده و یکی از نواحی مهم زمستان گذرانی پرندگان در معرض خطر انقراض، همچون پلیکان پا خاکستری، حواصیل خاکستری، اکرت بزرگ و اکرت ساحلی، گیلانشاه ابرو سفید و گیلانشاه حنایی است. این تالاب در فاصله 35 کیلومتری شهرستان سیریک و در فاصله 210 کیلومتری مرکز استان هرمزگان واقع است.
 
بقیه را در ادامه مطلب ببینید
علی نقی نجاری پور بازدید : 124 شنبه 24 اسفند 1392 نظرات (0)


 

حدود 40 تا 50 كيلومتر پس از چابهار به سمت بندرگواتر، كوههايي در سمت چپ جاده نمايان مي‌شود كه به كوههاي مينياتوري يا مريخي معروفند. وجود اين كوهها با توجه به منظره كاملا متفاوتي كه در سمت راست جاده و رو به‌سوي دريا وجود دارد، باعث مي‌شود تا يكي از زيباترين جاده‌ها و مناظر طبيعي استان سيستان و بلوچستان به‌وجود آيد كه به دليل عدم معرفي، كمتر مورد بازديد قرار گرفته‌اند.









اين كوه‌ها كه از منحصربه‌فردترين كوه‌هاي ايران است، به ثبت و حفاظت محيط زيست نيز در نيامده‌اند تا دست کم به اين وسيله نامشان در فهرست مناظر زيبا و بي‌نظير ايران به‌جا گذاشته شود.


 



كوه‌هاي مريخي مناظري از کوه‌هاي کره ماه را براي انسان تداعي مي‌کنند و جنس رسوبي آنها و همچنين فرسايش خاص كوه‌ها موجب ايجاد شيارها و تراش‌هاي زيبايي شده است که گويي نقاشي ماهر آنها را به تصوير کشيده است.






اين کوه‌ها كه چاک چاک هستند و شکل‌هاي نامانوس دارند و فاقد پوشش گياهي هستند و به خاطر غيرعادي بودنشان، در سال‌هاي اخير و در ميان گردشگران، به کوه‌هاي مريخي شهرت يافته‌اند، نمونه‌هاي بدبوم (بدلند) هستند که پديده بوم‌شناختي ويژه‌اي است.


 



رنگ تقريبا سفيدرنگ کوه (چيزي ميان طوسي و سفيد) با واريزه‌هاي بسيار در پاي ‌آن، وجود گرما و حرارت و شرجي هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوي ديگر آن دريا که به‌اين منظره آغوش گشوده است، مناظري رويايي و تخيلي را در ذهن بيننده پديد مي‌آورد. همين منظره منحصربه‌فرد كه جاده چابهار ـ گواتر آن را به دو نيم تقسيم كرده، باعث شده تا اين جاده به يكي از زيباترين جاده‌هاي ايران تبديل شود. يك‌سو كوه‌هاي مخروطي مريخي با آن رنگ خاكستري خيال‌انگيز و سوي ديگر درياي سبز و ماسه‌هاي اندكي سرخ با درختچه‌هاي بياباني در كرانه آن.


 



دشت كه در ميان جاده آبگير مي‌شود، تالاب‌هايي را پدپد مي‌آورد، كه در سوي دريا صورتي است و در سوي كوه خاكستري مايل به سفيد. جايي كه به آن تالاب صورتي مي‌گويند. اين جاده كه با سراشيبي‌ها و سربالايي‌هاي بسيار، نمايان شدن گاه‌به‌گاه دريا در سمت چپ و نظاره منظره از ارتفاع، از جاذبه‌هاي خاص گردشگري در استان سيستان و بلوچستان است.






رشته کوه‌هاي مريخي که فقط در مناطق جنوبي استان سيستان و بلوچستان واقع شده است، توانسته ترسيم‌گر يک جاذبه طبيعي زيبا باشد. اين کوه‌ها در زمان‌هاي گذشته به زيرخروارها خاک مدفون بوده و امروزه با گذشت زمان‏، مشاهده مي‌شوند. در اثر تغييرات جوي و آب و هوايي و باران‌هاي موسمي‏، خاک‌ها از روي آنها به دامنه‌ها ريخته شده و چهره اصلي اين کوه‌ها نمايان شده است.


 



در پهنه بعضي از اين کوه‌ها مشاهده مي‌شود که برخي مواقع ارتفاع آنها تا پنج متر مي‌رسد و در ديگر نقاط اين بيابان‌ها بعضا بلندي آنها تا 100 متر و حتي بيشتر هم ديده مي‌شود. جنس اين پديده از مقاومت خاصي برخوردار است، به‌طوري‌که بالا رفتن از آن به مثال بالا رفتن از صخره است.






شکل‌هاي نامانوس اين پديده‌ها، ناشي از فرسايش سريع در برابر باد و باران است که بر خلاف فرسايش‌هاي آرام و طبيعي، مهلتي براي رويش گياهان باقي نمي‌گذارد و سرزمين را دندانه دندانه و پر از لبه‌ها و چاک‌ها نشان مي‌دهد. همچنين، مقاومت ناهمسان لايه‌هاي زمين، در اين منطقه‌ها گاه سبب شکل‌گيري ستون‌هايي با کلاهک‌هايي بر سر يا کوه‌هايي که گويي با چاقو سر آن‌ها را بريده‌اند، مي‌شود
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    شما اهل کدام شهر استان هرمزگان هستید؟
    آمار سایت
  • کل مطالب : 52
  • کل نظرات : 25
  • افراد آنلاین : 4
  • تعداد اعضا : 1
  • آی پی امروز : 72
  • آی پی دیروز : 102
  • بازدید امروز : 176
  • باردید دیروز : 218
  • گوگل امروز : 2
  • گوگل دیروز : 12
  • بازدید هفته : 176
  • بازدید ماه : 1,418
  • بازدید سال : 21,528
  • بازدید کلی : 225,919
  • کدهای اختصاصی