داستان امير جاسك

فيمابين دماغه جاسك و دماغه گوادل كه دو نقطه از جنوبي ترين نقاط مملكت ايران هستند يك منطقه كوهستاني است كه  ممكن العبور است در آن منطقه سه امير حكومت مي كنند كه يكي از آنها مسلمان و دو نفر ديگر خاكشان طرف مشرق واقع شده است بت پرست هستند. امير مسلمان از آن دو نفر مقتدرتر است  وبه اراضي حكومت هرمز نزديكتر ، اين امير مثل آبا واجداد خود معروف است به امير جاسك. پس از آنكه شاه عباس كبير مملكت هرمز را فتح كرد خواست تمام  سواحل دريا  كه آن طرف دماغه ي جاسك امتداد يافته متصرف شود اما امير جاسك مقاومت كرد شاه عباس هم به همين اكتفا ننمود كه امير خود را تابع پادشاه ايران نخواند،ودر سال يك خراجي به به خزانه ي شاهانه برسانند،مادامي كه شاه عباس زنده بود چون كارش منظم ومي توانست اوامر خود را مطاعبت بدهد امير جاسك همه ساله مرتبا خراجي را كه به عهده گرفته بود اداء مي كرد ، اما بعد از شاه عباس، شاه صفي كه خيلي جوان بود به تخت سلطنت جلوس كرد اعتنائي به امور مملكت نداشت ، امير جاسك هم از اداي خراج سرباز زد .تمام مدت سلطنت  شاه صفي در مسامحه گذشت،بعد از آنكه شاه عباس ثاني پادشاه شد ،امير جاسك اظهار ارادتي نكرد  و به تصور اينكه شاه در سن شباب است و به خيال اين نخواهد افتاد كه بر او حمله بياورد ، خاصه اينكه به راه هاي صعب العبور  مملكت خود مطمئن بود كه هيچ قشوني نمي توانند خود را به او نزديك سازند اما بعد از اينكه چند سالي از خراج دادن سرپيچي كرد ، خان هرمز كه اين را جزء تكاليف خود مي دانست از شاه عباس خواست قشوني براي سركوبي امير جاسك بفرستد.