|
|||||||||||||||||
|
|
|
||||
| صلخ | سوزا | دولاب | ||
| خوزائي | بندچاپي | باسعيدو | ||
| طبل | ديرستان | چاهوشرقي | ||
| گورزين | شيبدراز | دولاب | ||
| گاچو | مسن | سرريگ | ||
| سهلي | بركه خلف | تم گس | ||
| صلخ | ريكو | چاهوغربي | ||
| گوران | زيرانگ | دوستكو | ||
| هفترنگو | نخل گل | عايشه اباد | ||
| تمبان | نخلستانهاي سوزا | كاني | ||
| دهخدا | هنگام | كنارسياه | ||
| دوربني | قيل | دركوه | ||
| گمبران | هنگام جديد | گوري | ||
| ملكي | هنگام قديم | مرادي | ||
| نقاشه | لارك | حومه | ||
| رمكان | لارك شهري | لافت | ||
| بندجهود | لارك كوهي | بندردرگهان | ||
| پي پشت | لارك مرونه | تلمبو | ||
| رمكان | حميري | |||
| صيدم | كابلي | |||
| كوشه | دفاري | |||
| توريان | طولا | |||
| خالدين | كووه اي | |||
| زينبي | هلر | |||
| گربه دان | لافت كهنه | |||
| گردوا | رمچا | |||
| بنگالي | گياهدان | |||
| جي جيان | ||||
|
|
||||
حمل ونقل دريايي ساحل نشينان قشم
ساحل نشينان درياهاي جنوب ايران، سالهاي سال با مرزنشينان خاكهاي ديگر
آشنايي ورفت و آمد وآميزش داشته اند ، راه اين آشنايي دريا بوده است و وسيله
، همان جهاز هايي كه بوميان خود مي ساختند و به آب مي انداختند و اگر امروزه
به جهاتي رفت وآمدها محدود شده زماني بوده است كه از هر بندر وآبادي كه
پناهگاهي براي جهازات داشته بوم هاي كوچك وبزرگ بادبان ميكشيدند و هرچند
وقت يكبار عازم ديار دور ونزديك مي شدند . با همان سياق وروش افسانهاي
يعني تن به موج وقضا سپردن ودل شير داشتن و واهمه نكردن .
هدف اين رفت وآمدها سير كردن شكم بوده ، نه عياري و بهادري و مقصدشان سواحل افريقا در درجه اول وبعد سواحل هند. جهازاتي كه چنين راه هاي دور ودرازي مي رفتند كارشان حمالي و كرايه كشي بوده است . و اي بسا كهد براي پيداكردن كار ومعاش مدتها خالي روي درياهاي غريب راه مي سپردند و پرسه مي زدند و در كناره هاي نا آشنا پهلو مي گرفتند ، به هر صورت جهازات ايراني معمولا سواحل افريقا را در چنين مسيري مي پيمودند.
ابتدا عازم مسقط و سپس خاك يمن مي شدند و بعد مكلا را پشت سر گذاشته به مرز سومالي مي رسيدند و بعد به موگاديشو پايتخت سومالي وارد مي شدند و بالاخره از كشماير ،قلندي ،گامبي،بمباسه زنگبار و دارالسلام رد شده به تانگانيكا ميرفتند وبيشتر وقتها تا آخرين حد جزيره "بيجو" راه مي سپردند اين مسير را يك لنج از مقصد يعني جزيره قشم يا هنگام تا سواحل افريقا يك ساله طي طريق مي كرده است.
گاهي وقتها جهازات به سواحل هند سفر مي كرده اند ، در چنين سفرهايي جهازات همه در ابتدا در لنگرگاه جزيره هنگام پهلو مي گرفتند و از آنجا به طرف جاسك راه مي افتادند ، از جاسك تا "گوك سر" توقفي در كار نبوده و بعد به ميداني و كنارك وچابهار و بالاخره به گواتر مي رسيدند و از آنجا به خور ميان وبالاخره به آبهاي كراچي وبمبئي .
لازم به يادآوري است كه در برابر هر ده لنج كه به آفريقا سفر ميكرده يك كشتي هم به هند نمي رفته.
جزيره قشم در حواشي ساحل شمالي داراي لنگرگاههاي مناسبي است كه از آنها مي توان به عنوان پل ارتباطي قشم با ديگر خشكيها نام برد ، اهميت ونقش هر يك از اين توقفگاهها در دوران هاي مختلف متفاوت بوده است ، مثلا "دماغه ي باسعيدو ولافت شايد قديميترين پل ارتباطي جزيره قشم با سواحل دور و نزديك و وخاكهاي ديگر كشورهاي عرب و خاور دور بوده است " وجود آثار قديمي واسكله سنگي دليل آن است " بندر گاههاي دولاب وگوران نيز كه در سواحل شمالغربي جزيره واقعند از مراكز عمده خدمات رساني و حمل ونقل دريايي بوده است" در حال حاضر اهميت گذشته خود را از دست داده اند ".
بندر قشم ودرگهان نيز به عنوان محل تجمع و مركزيت امور سياسي ونظامي همواره نقش بسزايي داشته اند ، در يك صد ساله اخير كليه امور مهم تجاري و حمل ونقل دريايي از طريق همين لنگرگاه ها صورت گرفته است .
در حاشيه ي سواحل جنوبي جزيره نيز بندر گاه هاي متعددي وجود دارند كه عبارتند از : سوزا،شيب دراز ،سلخ وچندين لنگرگاه ديگر.
منبع:
*قشم، جزيره اي آشنا ... تاليف :رحمت الله پاكدامن1364
اطلاعات کاربری
نظر سنجی
رزمایش گردان های الی بیت المقدس در میناب
پکاره
لنجلینک دوستان
نظرسنجی
شما اهل کدام شهر استان هرمزگان هستید؟
آمار سایت
کدهای اختصاصی