متولي مدرسه مرحوم حضرت آيت الله سيد احمد حسيني اشکوري بود . ايشان مردي بسيار آقا و عالمي با عمل و متعهد بود که توجه زيادي به طلبه هاي ضعيف و فقير داشت . حضرت آيت الله اشکوري وقتي متوجه وضعيت ما شد موافقت کرد که در مدرسه و در حجره شيخ حسن نصرتي[1] که اهل رودخانه شهرستان رودان بود سکونت نماييم. در اين مدرسه مرحوم شيخ مرتضي صامتي اهل رودان و مرحوم شيخ عبدالرحيم نودژي و شيخ محمدمحبي که هردو از اهالي نودژ بودند ، نيز مشغول به تحصیل بودند.
آغازتحصیل وکسب فیض
بعدازحل معضل مسکن مقدمات دروس حوزوي را نزد برخي از مدرسين و فضلا به اتمام رسانديم ، سپس سيوطي و حاشيه را نزد مرحوم حجت الاسلام سيدجليل يزدي خوانديم .
مطول را هم نزد مرحوم شيخ محمد علي مدرس افغاني ، لمعه را نزد مرحوم آيت الله شيخ علي اصغر اراکي و آيت الله شيخ محمد علي سرابي ،کتب سطح عالي درس يعني رسائل و کفايه و مکاسب [2]را نزد آيت الله سيد محمد باقر محلاتي و مرحوم آيت الله سيد احمد حسيني اشکوري و مرحوم آيت الله سید علي فاني و مرحوم آيت الله شيخ مجتبي لنکراني و فلسفه را نزد آيت الله حاج شيخ ميرزا مسلم ملکوتي و مرحوم آيت الله شيخ عباس قوچاني وپس از آن به مدت شش سال درس خارج فقه را در محضر مرحوم حضرت آيت الله العظمي خويي ، مرحوم حضرت آيت الله العظمي شاهرودي و مرحوم آيت الله العظمي حکيم ودراواخرسکونت درنجف اشرف يعني سال آخر که امام خميني رهبرکبيرانقلاب درس فقه را شروع کردند ازمحضرايشا ن فقه را فرا گرفتيم البته معظم له درخلال درس برعليه حکومت شاهنشاهی درايران براي طلاب افشاگري مي کردند لذا خيلي از طلاب ازترس ساواک وحزب بعث ويابي اعتناء نسبت به مسائل سياسي واجتماعی و تشکيل دولت اسلامي علاقه ویا جرات حضورنداشتند .
درکسوت روحانیت
درهمان اوايل شروع به تحصيل درکسوت لباس روحانیت درآمدم. آن زمان ابتداي مرجعيت حضرت آيت الله العظمي بروجردي بود . ايشان توسط نماينده اش حجت الاسلام حاج شيخ نصرالله خلخالي به هر طلبه اي دو دينار شهريه مي دادند . کم کم به ياري خدا روزيمان وسعت پيداکرد و توانستيم وسايلي بخريم و وضع پوشاک ولباسهايمان بهتر شد و توانستيم کفشها و عباهايمان را نو کنيم هرچند مشکلات مادي هيچ گاه مانع تحصيل ما نبود .ليکن بعد از اينکه خيالمان از بابت لوازم اوليه زندگي آسوده تر شد ، به راحتي براي زيارت ائمه اطهار (ع) برنامه ريزي مي کرديم .
زیارت دوره
در مدتي که در نجف اشرف مشغول تحصيل بودم علاوه برزیارت مولی الموحدین امیرالمؤمنین (ع)که درجوارحضرتش بودیم وازفیض هم جواری باآن حضرت برخورداربودیم بیش از20 دوره پاي پياده با عده اي از طلاب از کوفه و طويرِج به زيارت اطيب الاطيبين و اطهر الطاهرين ابي عبدالله الحسين(ع) به کربلا مشرف شديم . اولين بار، دوم ماه ذالحجه با چند نفر از دوستان پاي پياده عصر از نجف حرکت کرديم ، شب در کوفه بوديم و صبح از کوفه براي زيارت عرفه امام حسين (ع) راهي کربلا شديم ،بعضي از سالها زيارت دوره مي رفتيم .
يک سفر به همراهي حضرت آيت الله العظمي حاج آقا بزرگ تهراني معروف صاحب کتاب الذريعه و عده اي از فضلا از نجف به کوفه براي زيارت قاسم بن موسي بن جعفر(ع) ، دوطفلان مسلم(ع) ، زيارت حر ، کربلا و زيارت امام حسين (ع) و حضرت ابوالفضل العباس(ع) ، سپس کاظمين براي زيارت امام موسي بن جعفر (ع) و امام جواد (ع) و بعد سامرا براي زيارت امام هادي و امام حسن عسکري (ع) و زيارت سرداب امام زمان (عج) و زيارت سيد محمد(ع) در شهر بلد و در نهايت زيارت نواب چهارگانه حضرت حجت ابن الحسن العسکری مهدی موعود(عج) در بغداد و زيارت سلمان فارسی در مدائن و مسجد براثا رفتيم و سپس به نجف مراجعت نموديم .
زيارات در ايام زيارتي يعني در اول و نيمه رجب واول و نيمه شعبان وروزعرفه و زيارت اربعين امام حسين (ع) پاي پياده بود ، اما عاشورا براي زيارت به کربلا نمي رفتيم ، چون در مدرسه 10 شب مجلس روضه و عزاداري برقرار بود و هر يک از طلبه ها در حد توان خود در اين مجلس خدمت مي کردند . پس از آن ديگر ترسمان از بي کسي و غريبي از بين رفت و به کمک خدا اعتماد به نفس و قوت قلب جايگزين آن شد .
[1] - بابرادرش شیخ احمد نصرتی درنجف مشغول تحصیل علوم دینی بودند
نظر سنجی
رزمایش گردان های الی بیت المقدس در میناب
پکاره