|
تا قبل از قرن چهارم
هجری در حوالی بندرعباس فعلی بندر و روستای کوچکی به نام سورو وجود داشت.
در سال ۱۵۱۴ پرتغالیها این منطقه کوچک را برای پیاده شدن و بارگیری اجناس
از خشکی انتخاب کردند. به دلیل خرچنگ زیادی که در سواحل این بندر وجود داشت
نام آن را بندر «کاماراو» یا «گامارائو» یعنی بندر خرچنگ گذاشتند. نام
متداول بعدی یعنی گامبرون به احتمال زیاد از لغت پرتغالی گامارائو اقتباس
شدهاست. بندرعباس یکی از بنادر مهم ایران در جاده ابریشم بودهاست بطوری
که کاروانهای تجار در این شهر به انجام مراحل گمرکی میپرداختند و از این
مسیر برای انتقال کالاهای خود به اروپا و آفریقا و آمریکا اقدام میکردند.